Uw contactpersonen:
Wij zijn Erik & Sandya, kaaskop en currykop zoals we onszelf geregeld voorstellen. Sandya kwam meer dan 28 jaar geleden uit Kandy naar Amsterdam, en voelt zich op en top Nederlandse én Srilankaanse.
Het stichten van een eigen gezin ging helaas niet zoals we hoopten, maar werd ook een lage prioriteit doordat 25 jaar terug Sandya’s adoptieouders onverwachts snel overleden. Vanaf dat moment hebben we een jaar of 10-15 als pleegouders gefungeerd voor haar jongere broer en zus. En ook nu beiden het huis uit zijn hebben we het familiehuis bij Colombo, waar nog een ander familielid woont, maar aangehouden. Te zijner tijd is dat ook een goede basis om te overwinteren, ook vanwege Erik’s andere vrijwilligerswerk in o.a. India.
De armoede onder grote delen van de bevolking, inclusief bedelarij en straatkinderen, gaat ons erg aan het hart. Vandaar dat we graag een steentje bijdragen om in ieder geval een aantal kinderen van dit tehuis een betere toekomst te geven.
Hartelijke groet,
Erik & Sandya de Ruiter - Silva
Wij zijn Erik & Sandya, kaaskop en currykop zoals we onszelf geregeld voorstellen. Sandya kwam meer dan 28 jaar geleden uit Kandy naar Amsterdam, en voelt zich op en top Nederlandse én Srilankaanse.
Het stichten van een eigen gezin ging helaas niet zoals we hoopten, maar werd ook een lage prioriteit doordat 25 jaar terug Sandya’s adoptieouders onverwachts snel overleden. Vanaf dat moment hebben we een jaar of 10-15 als pleegouders gefungeerd voor haar jongere broer en zus. En ook nu beiden het huis uit zijn hebben we het familiehuis bij Colombo, waar nog een ander familielid woont, maar aangehouden. Te zijner tijd is dat ook een goede basis om te overwinteren, ook vanwege Erik’s andere vrijwilligerswerk in o.a. India.
De armoede onder grote delen van de bevolking, inclusief bedelarij en straatkinderen, gaat ons erg aan het hart. Vandaar dat we graag een steentje bijdragen om in ieder geval een aantal kinderen van dit tehuis een betere toekomst te geven.
Hartelijke groet,
Erik & Sandya de Ruiter - Silva
Over Nuwara Eliya:
CSI Boys Home
Het tehuis, gelegen aan een heuvel binnen de stadsgrenzen, is in 2014 gesticht met een grote donatie van een parochiaan van de Church of South India. Dit is één der Anglicaanse kerken in Sri Lanka. En het wordt sindsdien in leven gehouden door het bijeen schrapen van donaties van vooral kerkleden; vanuit de Lankaanse autoriteiten is er slechts een minimiem ‘kinderbijslag-achtig’ budget per kind. Sinds de 2022-crisis is het nog uitdagender geworden om de kinderen voldoende eten, kleding en dergelijke te geven; de prijzen zijn steeds hoger maar daardoor is het ook lastiger voor de Lankaanse donateurs om geld af te staan.
De 15 plekken zijn constant gevuld; alle jongens komen via de Kinderbescherming, bijvoorbeeld wegens mishandeling of omdat ze op straat beland zijn bij echtscheiding of sterfgevallen. Ze kunnen er tot hun 18e blijven, maar de meesten vertrekken op hun 12e naar tehuizen in grote steden omdat er in Nuwara Eliya weinig mogelijkheden voor middelbare beroepsopleidingen zijn.
Ongeveer de helft gaat naar een Tamil-school en de andere helft naar een Singhalese school; de keuze wordt gemaakt vanuit de achtergrond/taalkennis van de jongen. Hoewel de ouders kontakt mogen houden worden slechts 1-2 van de 15 jongens door de moeders bezocht. Dus in praktische zin zijn het echt weesjes. Doordat er geen familie in beeld is blijven ze ook in de schoolvakanties in het tehuis.
Het tehuis wordt gerund door Emile Anton; hij woont met vrouw en 2 dochters in een klein appartement in het tehuis. Ook een beetje door de situatie gedwongen (er is geen vervanger) vormen ze één grote tehuis-familie; als de familie Anton 1 of meer dagen uitstapjes wil maken dan regelen ze via donateurs 3 of 4 tuk tuks en gaat de hele jongens-schare ook mee op stap!
Schrijfouders zijn erg welkom; u kunt via e-mail, WhatsApp of klassieke brieven converseren met één of twee van de jongens, die stellen dat erg op prijs.
Hartelijke groet,
Erik & Sandya
CSI Boys Home
Het tehuis, gelegen aan een heuvel binnen de stadsgrenzen, is in 2014 gesticht met een grote donatie van een parochiaan van de Church of South India. Dit is één der Anglicaanse kerken in Sri Lanka. En het wordt sindsdien in leven gehouden door het bijeen schrapen van donaties van vooral kerkleden; vanuit de Lankaanse autoriteiten is er slechts een minimiem ‘kinderbijslag-achtig’ budget per kind. Sinds de 2022-crisis is het nog uitdagender geworden om de kinderen voldoende eten, kleding en dergelijke te geven; de prijzen zijn steeds hoger maar daardoor is het ook lastiger voor de Lankaanse donateurs om geld af te staan.
De 15 plekken zijn constant gevuld; alle jongens komen via de Kinderbescherming, bijvoorbeeld wegens mishandeling of omdat ze op straat beland zijn bij echtscheiding of sterfgevallen. Ze kunnen er tot hun 18e blijven, maar de meesten vertrekken op hun 12e naar tehuizen in grote steden omdat er in Nuwara Eliya weinig mogelijkheden voor middelbare beroepsopleidingen zijn.
Ongeveer de helft gaat naar een Tamil-school en de andere helft naar een Singhalese school; de keuze wordt gemaakt vanuit de achtergrond/taalkennis van de jongen. Hoewel de ouders kontakt mogen houden worden slechts 1-2 van de 15 jongens door de moeders bezocht. Dus in praktische zin zijn het echt weesjes. Doordat er geen familie in beeld is blijven ze ook in de schoolvakanties in het tehuis.
Het tehuis wordt gerund door Emile Anton; hij woont met vrouw en 2 dochters in een klein appartement in het tehuis. Ook een beetje door de situatie gedwongen (er is geen vervanger) vormen ze één grote tehuis-familie; als de familie Anton 1 of meer dagen uitstapjes wil maken dan regelen ze via donateurs 3 of 4 tuk tuks en gaat de hele jongens-schare ook mee op stap!
Schrijfouders zijn erg welkom; u kunt via e-mail, WhatsApp of klassieke brieven converseren met één of twee van de jongens, die stellen dat erg op prijs.
Hartelijke groet,
Erik & Sandya
Download hier de laatste nieuwsbrief:
| csi_nieuws2302.docx |
